بسیاری از خانم‌ها پس از تخلیه سینه به‌دنبال گزینه‌هایی برای بازسازی سینه هستند و در این مسیر با انتخاب‌های متعدد و گاه پیچیده‌ای مواجه می‌شوند. اغلب آن‌ها از این واقعیت بی‌خبرند که نوع پروتز سینه و روش تزریق چربی به سینه می‌تواند تأثیر چشمگیری بر کیفیت زندگی آن‌ها داشته و حتی بر طول عمر مبتلایان به سرطان سینه اثرگذار باشد. درک این موضوع که پروتزهای سیلیکونی چگونه احساس طبیعی‌تری به آن‌ها منتقل می‌کنند، اطلاعاتی است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. همچنین، برخی از بیماران که تحت شیمی درمانی سینه قرار گرفته‌اند، ممکن است به‌دلیل محدودیت‌های خاص نتوانند از روشهای خاصی برای بازسازی سینه بهره‌مند شوند. این قبیل اطلاعات کلیدی اغلب کمتر موردتوجه قرار می‌گیرند، در‌حالی‌که می‌توانند نقش تعیین‌کننده‌ای در تصمیم‌گیری‌های پزشکی ایفا کنند. در این مقاله، به بررسی دقیق روشهای بازسازی سینه خواهیم پرداخت.
متدوال‌ترین روشهای بازسازی سینه کدام است؟
بازسازی سینه بعد از جراحی سرطان یا ماستکتومی از روشهای مختلفی قابل انجام است که بسته به شرایط بیمار و نیازهای او انتخاب می‌شود. در این مسیر، هدف اصلی بازگرداندن حجم، فرم، و زیبایی سینه به کمک پروتز یا بافت‌های طبیعی بدن است.
1. روشهای بازسازی سینه؛ ترمیم سینه با پروتز
یکی از موارد پرکاربرد در میان روشهای بازسازی سینه، استفاده از پروتز است. این روش مخصوصاً برای بیمارانی که امکان استفاده از بافت‌های بدن خود را ندارند یا از نظر جسمی مناسب نیستند، موثر است. پروتزها به دو نوع سیلیکونی و سالینی تقسیم می‌شوند. پروتزهای سیلیکونی به‌دلیل شباهت بیشتر به بافت طبیعی سینه، پرطرفدارتر هستند، در‌حالی‌که پروتزهای سالینی با محلول آب نمک پر می‌شوند و در صورت ترکیدن، مایع جذب بدن می‌شود.
در صورت انتخاب این روش، می‌توان پروتز را همزمان با ماستکتومی یا در بازسازی تأخیری (پس از آماده‌سازی بافت‌ها) استفاده کرد. برای کسانی که از پرتودرمانی استفاده نکرده‌اند، پروتز نتایج بهتری ارائه می‌دهد و خطر عوارض کمتری دارد.
فرایند آماده‌سازی بافت
برای بیمارانی که پوست کافی برای پذیرش پروتز ندارند، از دستگاهی به نام بسط‌دهنده بافت استفاده می‌شود. این دستگاه پوست را به‌تدریج کشیده و فضای لازم را برای قراردادن پروتز دائمی ایجاد می‌کند. پس از رسیدن به اندازه مطلوب، بسط‌دهنده خارج و پروتز جایگزین می‌شود.
مزایا و محدودیت‌های روش پروتز سینه
مزایا:
- عدم‌نیاز به برداشت بافت از سایر نقاط بدن
- مناسب برای افراد لاغر و کسانی که سینه‌های کوچک‌تری دارند
- مناسب برای بازسازی‌های دوطرفه
محدودیت‌ها:
- پروتزها دائمی نیستند و باید هر 10 تا 20 سال تعویض شوند.
- در بیمارانی که پرتودرمانی داشته‌اند یا پوست نازک است، احتمالاً نیاز به تزریق چربی به سینه یا استفاده از بسط‌دهنده خواهد بود.
طول عمر پروتزها
پروتزها مادام‌العمر نیستند و با گذر زمان نیاز به تعویض دارند. این مدت زمان معمولاً بین 10 تا 20 سال است. پروتزهای نسل جدید با تکنولوژی کوهسیو طراحی شده‌اند که در صورت آسیب، ژل به بیرون نشت نمی‌کند و شکل پروتز حفظ می‌شود. برخی از پروتزها ضمانت مادام‌العمر دارند و این مسئله می‌تواند از نظر اقتصادی برای بیمار هزینه‌های پروتز سینه بعد از سرطان را کاهش دهد.
2. روشهای بازسازی سینه؛ ترکیب پروتز و بافت‌های بدن
در برخی موارد، تنها استفاده از پروتز کافی نیست و برای ایجاد نتایج طبیعی‌تر، از ترکیب پروتز و بافت‌های طبیعی بدن استفاده می‌شود. در میان روشهای بازسازی سینه، این رویکرد به‌خصوص زمانی مفید است که ناحیه‌ای که باید بازسازی شود دچار آسیب یا کمبود پوست شده باشد. انتقال عضله و بافت زنده از نواحی دیگر بدن، مانند پشت یا شکم، به ناحیه سینه می‌تواند به پوشش‌دهی بهتر و بهبود ظاهر و احساس طبیعی کمک کند.
3. روشهای بازسازی سینه؛ بازسازی سینه با استفاده از بافت‌های طبیعی بدن
در مواردی که بیمار پرتودرمانی داشته یا پوست کافی برای پذیرش پروتز وجود ندارد، استفاده از بافت‌های طبیعی بدن به جای پروتز یا در کنار آن، یکی از بهترین گزینه‌ها است. این روش به دلایل مختلف از جمله ایجاد ظاهر طبیعی‌تر و احساس بهتر محبوبیت دارد.
بازسازی با استفاده از بافت شکم TRAM و DIEP
در این مورد از روشهای بازسازی سینه، بافت شکم شامل پوست، چربی و گاهی عضله به ناحیه سینه منتقل می‌شود تا یک سینه جدید ایجاد شود. روش TRAM از عضله استفاده می‌کند، اما در روش DIEP فقط از چربی و پوست استفاده شده و عضله درگیر نمی‌شود. این روش به‌دلیل ظاهری طبیعی‌تر و ایجاد نتیجه‌ای متناسب با وزن بیمار بسیار محبوب است.
مزایا:
- ظاهر و احساس طبیعی‌تر
- مناسب برای افرادی که پرتودرمانی کرده‌اند
- پایداری بلندمدت
معایب:
- مناسب نبودن برای زنانی که قصد بارداری دارند
- جراحی طولانی و پرهزینه
4. روشهای بازسازی سینه؛ ترمیم سینه با تزریق چربی
تزریق چربی به سینه یکی از موارد نوین و پرکاربرد در میان روشهای بازسازی سینه است. در این روش، چربی از قسمت‌های دیگر بدن بیمار مانند ران یا شکم گرفته شده و به سینه تزریق می‌شود. این روش، به‌ویژه در بیمارانی که تمایل به جراحی‌های بزرگ ندارند یا برای افزایش حجم بعد از عمل سرطان سینه مفید است.
عوارض بعد از عمل سرطان سینه و استفاده از تزریق چربی کمتر از دیگر روشهای بازسازی سینه است، اما نیاز به پیگیری‌های دقیق دارد. با‌توجه‌به اینکه این روش شامل چربی طبیعی بدن است، نتیجه نهایی بسیار طبیعی به‌نظر‌می‌رسد.
مزایای ترکیب بافت طبیعی و پروتز
استفاده از ترکیب پروتز و بافت طبیعی مزایای بسیاری دارد. این روش به بهبود پایداری بلندمدت و تطابق با بدن بیمار کمک می‌کند. همچنین، فرم نهایی سینه به‌دلیل وجود بافت زنده طبیعی‌تر به‌نظر‌می‌رسد.
